Blog

W ostatnim czasie na Blogu, oprócz analizy technicznej, na podstawie której odpowiednie wnioski można wyciągnąć najszybciej, została także przedstawiona korelacja z rynkiem obligacji – http://www.danielkostecki.pl/2013/12/05/eurusd-elliott-wave-supplydemand-d1-h4-4/3865.

Korelacja ta potwierdziła tylko wcześniejsze założenia techniczne, że para EURUSD powinna zmierzać na północ.

Jeśli ktoś chciałby z czystej ciekawości zagłębić się w temat „dlaczego” (pomimo, że to nie ma najmniejszego znaczenia jeśli chodzi o finalne rezultaty tradingowe), to poniżej przedstawiam potencjalne mechanizmy mogące wpływać na powstanie przepływów z USD do EUR (jest to tylko hipoteza).

Pierwsze założenie dotyczy dywersyfikacji ryzyka przez inwestorów z USA przez zakup niemieckich obligacji, gdyż inwestorzy europejscy zdecydowali się je sprzedawać ze względu na możliwość alokacji kapitału w obligacje dające wyższe oprocentowanie jak chociażby obligacje hiszpańskie (być może według ich opinii w Europie nie jest już tak źle i warto bardziej zaryzykować dla wyższych stóp zwrotu).

Więc najpierw inwestorzy mający obligacje niemieckie sprzedają je (ich rentowności rosną), a następnie za pozyskane euro kupują obligacje hiszpańskie, których rentowność spada (cena rośnie).

Inwestorzy z USA widząc dynamiczny wzrost rentowności niemieckich (które stają się bardziej opłacalne np. w ramach dywersyfikacji) postanawiają je kupić, ale potrzebują euro. W związku z tym zamieniają USD na EUR, powodując wzrost kursu EURUSD, a inwestorzy mający obligacje niemieckie w euro nadal je sprzedają, co powoduje, że cena i rentowności nie zmieniają się w znaczący sposób i pozostają na wysokim poziomie. Z kolei obligacje USA nie leżą obecnie w kręgu zainteresowania.

Tym samym maleje spread, czyli różnica, pomiędzy niemieckimi obligacjami, a obligacjami amerykańskimi, faworyzując euro.

Co więcej 2 grudnia doszło do ciekawego zjawiska, gdyż oprocentowanie pożyczek na podstawie miesięcznego EURIBORu przekroczyło oprocentowanie  miesięcznego LIBORu w USD. To z kolei powoduje, że banki mające USD zapewne wolałyby więcej pożyczać w EUR, a nie w USD (gdyż dostaną wyższe odsetki) i tu mogą pośrednio wpływać na wzrost kursu EURUSD.

Podobna sytuacja tyczy się miesięcznego LIBORu w EUR względem LIBORu w USD, z tymże tutaj sytuacja na korzyść euro zaczęła działać dopiero od 9 grudnia.

W długim terminie taka sytuacja nie powinna się jednak utrzymywać, dlatego później, według długoterminowej analizy, euro powinno być zdecydowanie przecenione wobec dolara i za kwartał, czy za pół roku, poziom 1,38 może stać się historią… jednak zanim to nastąpi 1,40-1,42 jest jeszcze w zasięgu ;).